Er zijn maar weinig zulke grote en oude menselijke constructies als in  Zuid-Marokko. De Agadir in bijna 350 jaar. De rechtbank III gebouwd rond 1640 (Louis XIII Richelieu) en  vernietigd in 1820, herbouwd en uitgebreid (Course II) en nog eens uitgebreid in  1834 en 1880 . Deze architectuur is ypisch voor de Anti Atlas. Elk dorp heeft zijn Agadir. Tasguent is een van de grootste en best bewaarde. Opgepikt op het reliëf, het groeide in de hoogte over 6 verdiepingen.Er waren telkens 4 amin (vertrouwensmannen) om de bewakingstaken te delen
We bezochten dit prachtig stukje geschiedenis onder begeleiding van onze gids Zaid Er werkt nog steeds een Amin die aangesteld wordt door de burgemeester.

Het werd vroeger gebruikt als bank waar de Berbers hun waardevolle stukken in bewaarde Er zitten nog steeds waardevolle stukken in die bewaakt worden door de Amin De Agadir betekend eigenlijk de zolder van het.
Eerst werd het gebruikt om als graansilo's te dienen later werd het gebruikt als bank. Eén bank per aantal dorpen Dat vereenvoudigde de bewaking. De bank is verdeeld in cellen.De amin was verantwoordelijk voor het voedsel of goederen opgeslagen in de cellen. Elke cel is afgesloten met een hangslot De inventaris van de Agadir is geschreven op hout en wordt gebruikt voor de overdracht van amin naar amin. In geval van diefstal in de Agadir, is de Amin aansprakelijk als de dieven zich toegang verleende door het verbreken van de sloten en van de deuren. Als de muur is doorboord, is het hele dorp verantwoordelijk en moet ook heel het dorp bijdragen en de slachtoffers terug te betalen.